شرکت سپهرگازکاویان تولیدکننده انواع گازهای ترکیبی و مخلوط‌های گازی می‌باشد. این مجموعه تلاش نموده است تا گازهای ترکیبی با کیفیت را در اختیار مشتریان گرامی قرار دهد.

گاز ترکیبی چیست؟

گاز ترکیبی به مخلوطی از دو یا بیشتر گاز طبیعی یا صنعتی اطلاق می‌شود. در این ترکیبات، دو یا بیشتر از گازها با نسبت‌های مشخص به یکدیگر ترکیب می‌شوند تا ترکیبی با خواص و ویژگی‌های مورد نیاز برای استفاده در برخی برنامه‌ها و صنایع ایجاد شود.

گازهای ترکیبی به طور گسترده در بسیاری از صنایع و برنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در صنایع پتروشیمی و شیمیایی، گازهای ترکیبی برای تولید مواد شیمیایی، سوخت‌ها و محصولات دیگر استفاده می‌شوند. در صنعت فولاد، گازهای ترکیبی در فرآیندهای جوشکاری و ریخته‌گری مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین، در حوزه پزشکی، گازهای ترکیبی مانند مخلوط‌های اکسیژن و نیتروژن برای تأمین نیازهای تنفسی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی استفاده می‌شوند.

ترکیبات گاز ترکیبی می‌توانند با تنظیم نسبت‌های مختلف بین گازها، خواص متنوعی داشته باشند. به عنوان مثال، مخلوط‌های گازی با نسبت مشخص از اکسیژن و هلیوم می‌توانند در تجهیزات تنفسی به منظور کنترل و تسهیل تنفس برای فردی که به دلایلی نمی‌تواند از هوای طبیعی استفاده کند، استفاده شوند.

گازهای ترکیبی باید به طور دقیق ترکیب و تولید شوند تا بتوانند نیازهای خاص هر برنامه را برآورده

کنند. همچنین، استانداردها و مقررات مربوط به هر صنعت یا برنامه، باید در تولید و استفاده از گازهای ترکیبی رعایت شوند.

گاز کالیبراسیون به چه گازی گفته میشود؟

گاز کالیبراسیون یک نمونه گازی است که برای کالیبره کردن و اعتبارسنجی دستگاه‌ها و تجهیزات اندازه‌گیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف اصلی استفاده از گاز کالیبراسیون، تنظیم و تأیید صحت و دقت دستگاه‌ها در اندازه‌گیری و اعتماد به نتایج آن‌ها است.

دستگاه‌های اندازه‌گیری در طول زمان ممکن است دچار خطا یا انحراف در اندازه‌گیری شوند. برای رفع این مشکل و اطمینان از دقت و صحت دستگاه، انجام کالیبراسیون ضروری است. در این فرآیند، گاز کالیبراسیون به عنوان یک ماده استاندارد مورد استفاده قرار می‌گیرد تا دستگاه را به یک مقیاس مشخص و دقیق تنظیم کند.

گاز کالیبراسیون باید دارای ترکیبات مشخص و دقیق باشد که با دستگاه‌ها و تجهیزات اندازه‌گیری مورد استفاده همخوانی داشته باشد. علاوه بر این، مقادیر مشخص و معیاری برای گاز کالیبراسیون تعیین می‌شود تا به عنوان نقطه مرجع برای کالیبره کردن دستگاه‌ها و اعتبارسنجی آن‌ها استفاده شود.

استفاده از گاز کالیبراسیون به عنوان یک استاندارد کالیبراسیون، به ما امکان می‌دهد تا دستگاه‌ها را به یک مقیاس دقیق و قابل اعتماد تنظیم کرده و صحت نتایج اندازه‌گیری را تضمین کنیم. همچنین، این فرآیند به ما امکان می‌دهد تا به طور دوره‌ای دستگاه‌ها را مورد بازبینی و تنظیم دقیق قرار دهیم تا به عمل

کرد بهینه و دقیق تر برسند.

خرید مخلوط گازی کالیبراسیون

مخلوط گازی کالیبراسیون یک مخلوط ترکیبی از گازها است که برای کالیبره کردن و اعتبارسنجی دستگاه‌ها و تجهیزات اندازه‌گیری استفاده می‌شود. این مخلوط گازی شامل ترکیبات مشخصی است که بر اساس نوع دستگاه و اندازه‌گیری مورد نیاز تعیین می‌شود.

مخلوط گازی کالیبراسیون معمولاً شامل یک ترکیب از گازهای استاندارد و دقیق است که به طور معمول به صورت دقیق تولید و گواهی شده است. این گازها می‌توانند شامل ترکیبات هیدروکربنی مثل متان، اتان، پروپان، بوتان و هگزان، گازهای اکسید کربن، اکسیژن، نیتروژن، هیدروژن و دیگر گازهای مورد نیاز باشند.

ترکیب دقیق و مقادیر گازها در مخلوط کالیبراسیون به ویژگی‌های خاص دستگاه و نوع اندازه‌گیری مرتبط با آن بستگی دارد. به عنوان مثال، در صنعت آب و فاضلاب، مخلوط گازی کالیبراسیون ممکن است شامل گازهای هیدروژن سولفید، آمونیاک، متان و گازهای دیگر باشد که برای کالیبره کردن سنسورها و تجهیزات مرتبط با کنترل کیفیت آب استفاده می‌شود.

مهمترین نکته در مخلوط گازی کالیبراسیون، دقت و صحت ترکیب و مقادیر گازهای موجود در آن است. این مخلوط باید به طور دقیق و مشخص تولید شده و دارای گواهی کالیبراسیون معتبر باشد. تأمین این مخلوط گازی می‌تواند توسط شرکت سپهر گاز کاویان که یکی از شرکت‌های معتبر در زمینه کالیبراسیون و اندازه‌گیری است، انجام شود.

www.kaviangas.com

گاز پیتن (P10) آزمایشگاهی: گاز p10 هم یکی از انواع گاز های ترکیبی میباشد و نوعی گاز میکس با گرید بالا به شمار میرود که با فرمول p10 شناخته شده است و از۱۰درصد گازمتان و ۹۰ درصد گازآرگون تشکیل شده است.

این گاز رنگ و بویی ندارد و گفتنی است که از هوا سنگینتر میباشد.

با توجه به درصد بالای 5% متان در گاز پیتن، این گاز در دسته گاز های آتش زا قرار میگیرد. از این گاز درکروماتوگرافی گازی و مشخصا برای دتکتور ECD استفاده میشود.

همچنین از گاز پیتن برای آنالیز عناصر به روش XRF (طیف سنجی فلورسانس پرتو ایکس) مورد استفاده قرار میگیرد که به طور وسیعی در صنعت و مراکز پژوهشی کاربرد دارد.

مشاهده مطالب مشابه : گاز ترکیبی متان

آنالیز عناصر به روش طیف سنجی فلورسانس پرتو ایکس

این روش یکی از روش‌ های آنالیز عنصری است که از آن به طور وسیعی در صنعت و مراکز پژوهشی استفاده می‌ شود.

این دستگاه توانایی انجام آنالیز عنصری نمونه‌های معدنی مانند نمونه‌های زمین‌شناسی ، کانی‌ها ، سنگ‌ها ، شیشه ، سیمان ، سرامیک‌ها ، آلیاژهای فلزی و غیره را دارد.
سپهر گاز کاویان تولید کنننده گاز p10 با خلوص بالا ، تولید کننده گاز پیتن آزمایشگاهی ، فروش گاز پیتن، فروش گاز p10 میباشد.
همانطور که گفته شد این میکس گازی آتشزا میباشد به همین دلیل در آن شیر سیلندر چپگرد میباشد.

شیر سیلندر برای این گاز BS3,DIN1 است و رگولاتور مربوط به این گاز را نیز می توانید از سپهر گاز کاویان تهیه نمایید.

این ترکیب گازی در دمای 15درجه سانتی گراد 150 بار فشار در دمای 70 درجه فارنهایت 2000 PSI قابل فروش می باشد.

رنگ سیلندرهای این گاز به صورت استاندارد دارای بدنه طوسی رنگ و در گلویی قرمز به نماد آتشزا بودن گاز متان طراحی می گردد .

این مخلوط گازی حاوی 10 درصد گاز متان و 90 درصد گاز آرگون می باشد.

قابل شارژ و تهیه در سیلندرهای 5 الی 50 لیتری است. نام دیگر این گاز Argomethane آرگومتان میباشد.
رگولاتور پیشنهادی مناسب برای این گازبرنجی میباشد.
از دیگر ویژگی های منحصر به فرد این مخلوط گازی این است که مخلوط گاز فشرده . به شدت قابل اشتعال ، در غلظت های بالا خفه کننده و ممکن است در فضاهای محدود تجمع یابد ، به خصوص در زیر سطح زمین.
کاربرد این مخلوط گازی عبارت است استفاده از برای آنالیزورهای اشعه ایکس ، در کروماتوگرافی گازی ، دتکتور جذب الکترون ECD، گاز حامل برای در صنعت هسته ای, مخلوط ابزار , همچنین در انالیزعناصر ( XRF ) سنجی فلورسانس پرتو X و به صورت وسیعی در صنایع ومراکز پؤوهشی مورد استفاده قرار میگیرد.
در رابطه با خطرات این مخلوط گازی باید بدانید که بسیار قابل اشتعال میباشد.
اقداماتی که لازم است در صورت انتشار اتفاقی این گاز انجام دهید عبارت اند:

اقدام‌های احتیاطی شخصی , تجهیزات حفاظتی و روش‌های اضطراری:

-منطقه را تخلیه کنید .
-از انتشار بیشتر آن جلوگیری کنید.
-محیط کار باید دارای تهویه مناسب باشد از تهویه مناسب هوا اطمینان حاصل کنید .
-منابع احتراق را از بین ببرید.
-خطرات انتشار احتراق به محیط های دیگر را از بین ببرید.

حمل و نقل و انبارش گازP10:

احتیاط های لازم برای حمل ایمن:

گفتنی است که سیلندرهای حاوی گاز P10 را باید در محیطی که دارای تهویه مناسب است و در دمای زیر 50 درجه سانتی گراد نگه دارید.
سیلندرها باید در موقعیت عمودی ذخیره می شود و به درستی و در محلی امن تا از واژگونی سیلندر جلوگیری شود.
سیلندرهای ذخیره شده باید به صورت دوره ای برای شرایط عمومی و نشت بررسی می شود.
سیلندر های گاز P10 باید در انبارها دور از خطر آتش سوزی و دور از منابع گرما و احتراق نگهداری کنید.

اقدامات پیشگیرانه در برابر تخلیه استاتیک.

دور از منابع احتراق (از جمله تخلیه استاتیک)تخلیه شود.
در محیط سیگار نکشید در حالی که در حال دست زدن به محصول می باشید.
از تجهیزات ایمن مشخص برای این محصول استفاده شود.
بسیار مهم است که از افراد با تجربه و اشنا با کار گازهای تحت فشاراستفاده شود.
استفاده از این محصول باید مطابق با بهداشت صنعتی و ایمنی کار در نظر گرفته شود.
اطمینان ازاینکه سیستم گاز کامل بوده و احتمال برای نشت قبل از استفاده بررسی شود.
برای اینکه سیلندر ازآسیب های فیزیکی در امان بماند باید نکات زیر را در نظر بگیرید:
از رها کردن سیلندر، کشیدن سیلندر و یا ساییدگی سیلندرها جدا خودداری فرمایید.
جهت حمل سیلندرها در مسافت های کوتاه حتما باید از یک گاری و یا کامیونت و چرخ دستی و یا وسیله ای تخصصی که برای حمل سیلندرها باشد استفاده کرد.
سیلندرهای گاز حتما باید دارای کلاهک های محافظ برای شیرهای اصلی سیلندر باشند.
هرگز اقدام به انتقال گازP10 از یک سیلندربه سیلندر دیگر نکنید .
هرگز برچسب ارائه شده توسط منبع برای شناسایی سیلندرگاز P10 را پاک نکنید و از بین نبرید.
سیلندرهای گاز ترکیبی را دور از مواد قابل اشتعال قرار دهید .

پایداری و ثبات شیمیایی مخلوط گازی پیتن:P10

در شرایط عادی پایدار است.
شایان ذکر است که این ترکیب گازی ممکن است به شدت با اکسیدان و مواد اکسید کننده واکنش دهد.

می تواند مخلوط قابل انفجار با هوا تشکیل می دهد.
ممکن است به شدت با مواد قابل احتراق واکنش نشان دهد.

برای مشاهده سایر گازهای ترکیبی اینجا کلیک نمایید.

کاربرد های گاز ترکیبی و کالیبراسیون می‌تواند بسیار متنوع باشد که در این محتوا از سپهر گاز کاویان به آن به صورت کامل می‌پردازیم.

کاربرد های گاز ترکیبی

گاز های ترکیبی را جهت انجام کالیبراسیون در برخی از تجهیزات آزمایشگاهی مانند GC و کوانتومتری، انواع  لیزرها و آنالایزرهای گازی مورد استفاده قرار می دهند. غلظت اجزاء از پی پی ام تا درصد در این نوع مخلوط های گازی متفاوت است و همین باعث ایجاد تفاوت های مهم در کاربرد آنها شده است. سپهرگازکاویان از بهترین تولید کننده های مخلوط های گازی است که قادر به تولید ترکیب گازی در محدوده PPM و درصدی می باشد. کیفیت بالا و زمان تحویل کم از مزیت های این مجموعه است.

بسته به حساسیت کار مشتریان اجزاء درون این مخلوط های گازی متغیر است.

نکته مهمی که در تولید گازهای ترکیبی در نظر گرفته می شود، اجزاء تشکیل دهنده (گازهای ترکیب شده) آن است. این گازها نباید با یکدیگر در تضاد باشند. مشخصات فیزیکی  و شیمیایی گازها باید کاملا معلوم باشد و همچنین باید کاربرد گاز و اینکه در چه زمینه ای استفاده می شود آگاهی داشت، و برای چه دستگاهی کاربرد دارند.

در تولید گاز ترکیبی باید مقدار دقیق ناخالصی ها مشخص گردد به دلیل حساسیت بالایی که این گازها دارند.

دستگاه کروماتوگرافی گازی یا همان GC از جمله دستگاه هایی است که برای آنالیز و تحلیل دقیق مقدار گازها به کار می رود.

عملکرد دستگاه کروماتوگرافی گازی به چه صورت است

عملکرد این دستگاه بر پایه جداسازی و اندازه گیری دقیق اجزاء فرار می باشد همچنین آنالیز کمی ترکیبات را نیز انجام می دهد.

GC در صنایع مختلفی کاربرد دارد از جمله:

داروسازی

پتروشیمی

آزمایشگاه های مختلف

دستگاه کروماتوگرافی باید در زمان های مشخصی کالیبره شود. کالیبراسیون این دستگاه شامل کالیبراسیون فلو، کالیبراسیون دما و کالیبراسیون گراف می باشد. علاوه بر این دستگاه گاز سنج های دیگری برای تحلیل و سنجش گازها مورد استفاده قرار می گیرند که به صورت پرتابل هستند.

موارد گوناگونی هستند که باعث می شوند تا دستگاه نیاز به کالیبراسیون پیدا کند .کالیبره کردن دستگاه باعث می شود تا صحت و دقت آن مورد آزمون قرار بگیرد.

اهداف کالیبره کردن دستگاه

1-قابل ردیابی بودن دستگاه به استاندارد مرجع

2-بررسی صحت و درستی نتیجه آنالیز که بر روی نمایشگر ظاهر می شوند

3-اطمینان یافتن از اینکه قرائت های دستگاه به درستی صورت گرفته است.

گازهای کالیبراسیون و ترکیبی انواع مختلفی دارند از جمله:

در برخی از مخلوط های گازی، گاز نیتروژن را به عنوان بالانس در نظر می گیرند و اجزاء دیگر گاز می توانند گازهایی مانند آمونیاک، دی اکسید کربن، اکسیژن و نیتریک اکساید و.. البته باید در نظر گرفت که گازهای آتشزا مانند هیدروژن را باید کمتر از حد آتش گیری در نظر گرفت.

گازهای متان و هیدروژن کمترین مقدار LEL را دارند.

کاربرد گاز میکس

این گازها در صنایع مختلف  کاربرد های گوناگونی دارند مانند استفاده در سیستم های گرمایشی، استفاده در لیزر، استفاده در گازهای تنفسی، کاربرد در عکسبرداری با اشعه ایکس، لوله های انتقال گاز.

حالا به توضیح هر یک از این کاربرد ها می پردازیم:

گرمایش

همانطور که گفته شد برخی از مخلوط های گازی در گرمایش مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال ترکیبی از گازهای هیدروکربنی همراه با گازهایی مانند هیدروژن و نیتروژن.

لیزر

در بسیاری از موارد این مخلوط های گازی را در انواع لیزر ها به کار می برند مانند مخلوطی از دی اکسید کربن، هلیوم و نیتروژن.  گازهای میکس را با توجه به درخواست مشتری تهیه و آماده می کنند.

کاربرد گازهای میکس در عکسبرداری

از کاربرد های دیگر گازهای ترکیبی می توان به استفاده آنها در عکسبرداری با اشعه X اشاره نمود. این نوع میکس ها ترکیبی از گاز متان و آرگون هستند. البته گفتنی است که حدود 90درصد  آن را گاز آرگون تشکیل می دهد.

گازهای تنفسی

می دانید که برخی از بیماران به تنهایی قادر به تنفس نمی باشند و همچنین برای غواصانی که در اعماق دریا و اقیانوس ها شنا می کنند و برخی از جوشکاران. برای این افراد ترکیبی از گازهای هلیوم و اکسیژن مورد استفاده قرار می گیرد.

 دلیل استفاده از گاز هلیوم در مخلوط های تنفسی چیست

این گاز به دلیل سبک بودن باعث می شود تا هوا به راحتی جریان یابد و این برای افراد بیمار و غواصان بسیار حائز اهمیت است.

در خطوط انتقال گاز نیز این نوع گازها کاربرد دارند.

این نوع گازها برای پیدا کردن محل نشتی در خطوط انتقال گاز استفاده می شوند. معمولا گازهایی که در این مخلوط استفاده می شوند درصد پایینی از هیدروژن و در برخی موارد متان با هوای خشک می باشد. شایان ذکر است که سیلندر گازهای ترکیبی با تفاوت در رنگ از سایر کپسول ها قابل شناسایی هستند.

برای تست میزان آلایندگی هوا نیز از ترکیب هلیوم و هیدروژن استفاده می کنند.

گازهای میکس در جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرند

مهمترین دلیل استفاده این نوع گازها در فرآیند جوشکاری محافظت کردن از محل جوش در مقابل اکسید شدن است.

سپهرگازکاویان از بهترین تولید کننده گازهای ترکیبی و کالیبراسیون می باشد. شما می توانید گاز ترکیبی مورد نظر خود را برای کارشناسان ما در این مجموعه ارسال فرمائید.

مفهوم حد بالا و پایین اشتعال به معنای محدوده‌ای از غلظت یا تراکم یک مخلوط هوا و سوخت است که در آن اشتعال به طور خودکار و پایدار اتفاق می‌افتد. این مفاهیم به معنای نسبت غلظت سوخت به غلظت هوا در یک مخلوط خوراک (مخلوط سوخت و هوا) است که به اندازه کافی غلظت سوخت داشته باشد تا در صورت وجود منبع اشتعال (مثل جرقه یا حرارت)، فرآیند اشتعال آغاز شود و با حداقل تلاش و انرژی حفظ شود.

حد بالا اشتعال (Upper Flammability Limit)

این مفهوم به حدی اشاره دارد که اگر غلظت سوخت در مخلوط خوراک به حدی افزایش یابد که از حد بالا اشتعال بیشتر شود، اشتعال اتفاق نمی‌افتد. به عبارت دیگر، در غلظت بالایی از سوخت، اشتعال نمی‌تواند حفظ شود و پدیده اشتعال کمیاب می‌شود.

حد پایین اشتعال (Lower Flammability Limit)

این مفهوم به حدی اشاره دارد که اگر غلظت سوخت در مخلوط خوراک به حدی کم شود که از حد پایین اشتعال کمتر شود، اشتعال اتفاق نمی‌افتد. به عبارت دیگر، در غلظت کمتری از سوخت، اشتعال نمی‌تواند شروع شود و پدیده اشتعال کمیاب می‌شود.

در نتیجه، برای وقوع و حفظ اشتعال در یک مخلوط سوخت و هوا، غلظت سوخت باید در محدوده‌ای بین حد پایین اشتعال و حد بالا اشتعال قرار داشته باشد. این محدوده به عنوان "محدوده اشتعال" یا "محدوده سوخت‌هوای قابل اشتعال" شناخته می‌شود. این مفاهیم در کنترل و مدیریت ایمنی در صنایع مختلف از جمله صنایع نفت، گاز، شیمیایی و سایر موارد، اهمیت دارند.

تعریف حد پایین انفجار (LEL)

حد پایین انفجار (Lower Explosive Limit) کوچکترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا می باشد که قابلیت انفجار دارد. به بیان دیگر، به کمترین درصد غلظت یک گاز یا بخار گفته می شود که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود. در صورتی که این غلظت کمتر از LEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال گاز وجود ندارد.

تعریف حد بالای اشتعال (UEL)

برای تعریف حد بالای اشتعال (Upper Explosive Limit) و حد بالای انفجار گازها می توان از تعریف حد پایین آن ها استفاده نمود. به این ترتیب می توان حد بالای انفجار را به عنوان بزرگترین نسبت حجمی ماده قابل اشتعال به هوا که قابلیت انفجار دارد، تعریف کرد. به بیان دیگر، بیشترین درصد غلظت یک گاز یا بخار که با قرار گیری در نزدیکی جرقه، شعله یا گرما می تواند منفجر شود، UEL می باشد. در صورتی که این غلظت بیشتر از UEL تعیین شده باشد، حتی در حضور جرقه و گرما نیز امکان اشتعال یا انفجار گاز وجود ندارد.

نقطه اشتعال

نقطه اشتعال (Flash Point) کمترین دمایی است که بخار قابل احتراق از ماده ساطع می شود. برای اندازه گیری این نقطه اشتعال به یک منبع احتراق نیاز است؛ در صوری که به هر دلیلی این منبع موجود نبوده و یا از محل خارج شود، امکان احتراق و اشتعال گاز وجود ندارد.

نقطه احتراق

نقطه احتراق به کمترین دمایی گفته می شود که در آن بخار قابل احتراق از ماده ساطع شده و برای حداقل 5 ثانیه می تواند بسوزد.

جدول نقطه اشتعال

برای پیدا کردن نقطه اشتعال گازها نیازی به انجام آزمایش و پیدا کردن تجربی آن برای همگان نیست. متخصصان این حوزه پیش تر چنین آزمایشاتی را انجام داده و نتیجه را در قالب جدول نقطه اشتعال برای استفاده سایرین ارائه داده اند.

تفاوت خود آتش گیری و نقطه اشتعال

بسیاری از افراد به اشتباه این دو مفهوم را یکسان می دانند. نکته قابل توجه این است که در دمای خود آتش گیری، بدون نیاز به منبع احتراق، امکان اشتعال و سوختن گاز وجود دارد. این در حالی است که نقطه احتراق به دمای بالاتری گفته می شود که در آن بخار مشتعل شده و حتی پس از احتراق نیز به سوختن ادامه می دهد.

توجه داشته باشید که هر دو نقطه احتراق و اشتعال، هیچ گونه وابستگی به دمای منبع احتراق ندارند.

تعریف حد پایین انفجار یا LFL چیست؟

حد پایین انفجار و حد پایین اشتعال دو مفهوم بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. اصلی ترین تفاوت این دو، میزان انرژی آزاد شده و مدت زمان انجام واکنش می باشد.

آستانه اشتعال پذیری گازها (LEL) چیست؟

مخلوط های گازی قابل اشتعال و هوا فقط با نسبت های مشخص مشتعل می شوند. وجود هوا یا گاز سوختنی بیش از حد در این مخلوط به عدم اشتعال منجر می گردد. گستره یا محدوده اشتعال یا انفجار پذیری همیشه نسبت به هوا تعیین می گردد، زیرا درصد اکسیژن موجود در هوا میزانی مشخص است. در اکسیژن خالص گستره این محدوده افزایش می یابد.

محدوده اشتعال پذیری گازها

اشتعال پذیری مخلوط های منفجره هوا و مواد سوختنی بر حسب نوع سوخت تغییر می کند. محدوده اشتعال پذیری گاز استیلن 2 تا 82 درصد و پروپان 10 تا 21 درصد می باشد. اساساً با وجود 2 درصد استیلن (98 درصد هوا) تا 82 درصد استیلن (18 درصد هوا) در فضای یک اتاق، یک مخلوط قابل اشتعال خواهیم داشت.

مثلث آتش

در تئوری، در صورت وجود 50 درصد هوا و 50 درصد پروپان در یک اتاق و زدن کبریت، مخلوط گازی مشتعل نخواهد شد. علت این امر، قرار نگرفتن مخلوط هوا و سوخت در محدوده اشتعال پذیری آن می باشد. در عوض با توجه به این که پروپان از هوا بسیار سنگین تر است، پروپان زیر هوا قرار گرفته و مخلوطی قابل اشتعال در ارتفاع مشخصی در اتاق وجود خواهد داشت.

هشدار: این اصل را آزمایش نکنید، بلکه سعی کنید تمام خواص گازهایی را که با آن ها سروکار دارید را بشناسید.

سرعت اشتعال (UEL) چیست؟

تمام سوخت ها با میزان یا سرعت اشتعال مشخصی می سوزند. همان طور که شعله در امتداد یک کبریت می سوزد و پیش می رود، شعله در امتداد مخلوط هوا سوخت نیز با سرعت معینی می سوزد.

تناسب میان میزان هوا و سوخت موجود در سرعت اشتعال آن مؤثر است. در صورت جایگزینی اکسیژن خالص با هوا، سرعت اشتعال به شدت افزایش خواهد یافت.

سرعت جریان مخلوط اکسیژن-سوخت باید به گونه ای تنظیم شود که شعله به نازل (سر لوله)‌ نزدیک باشد. در صورتی که سرعت جریان مخلوط بیش از حد باشد، بیشتر از سرعت اشتعال، شعله از نازل دور می شود که اصطلاحا (Blow off) نامیده می شود.

در صورت کم بودن سرعت جریان مخلوط، ممکن است شعله وارد مشعل شده و باعث پس زنش شعله شود. بسته به سرعت حرکت مخلوط ممکن است شعله درون مشعل نگاه داشته شود و منجر به «پس زنش مداوم» شود. با کمتر شدن سرعت مخلوط از این میزان، «برگشت شعله» رخ می دهد. به عبارت دیگر شعله یا به سمت سیلندر سوخت حرکت خواهد کرد و به منظور ادامه اشتعال، اکسیژن مورد نیاز خود را به دنبال خواهد کشید و یا به سمت سیلندر اکسیژن حرکت خواهد کرد و سوخت را به دنبال خود خواهد کشید.

حدود اشتعال و انفجار گازهای شهری چند درصد است؟

گاز طبیعی (Natural gas) یا همان گاز متان، یکی از انواع سوخت های گازی است که به طور روزمره و برای انجام امور مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. این گاز برای سوختن نیاز به نسبت دو برابر خود، گاز اکسیژن دارد. با توجه به این که تقریبا یک پنجم هوا از اکسیژن تشکیل شده است، می توان گفت که برای سوختن گاز شهری در هوا باید از نسبت 1 به 5 متان و هوا استفاده کنیم. توجه داشته باشید که برای سوختن کامل متان باید 20 تا 30 درصد هوای بیشتری در اختیار داشته باشیم. هر چه درصد هوا به 10 نزدیکتر باشد، انرژی آزاد شده حاصل از انفجار نیز بیشتر خواهد بود.